Tuesday, April 5, 2011

तेच पण वेगळं...

         
    
    नेहमीप्रमाणे सगळीकडची दिनचर्या सुरू झाली होत. मी नित्यकर्मे आटोपून गच्चीत गेलो आणि आज काही खास दिवस असल्याचे सतत वाटू लागलं.
           सगळंच जिथल्या तिथे आहे. रोजच्या मार्गवरून नेमून दिल्यासारखा मार्गक्रमणा करणारा सूर्य, आजुबाजूच्या इमारती, त्यावर तशीच थोडी सावली थोडी किरणे पडली आहेत.मग?रोजच्यासारखी खायला ठेवायला आलोय  असे वाटून चिमण्या, बुलबुल दुकान कधी उघडतो अशा अवस्थेत ग्राहक जसे बसतात तशा फांद्या फांद्यावर आल्या आहेत.इकडून-तिकडून भांड्यांचे, आंघोळीचे आवाज येतायत.सगळ्यांची लगबग चालू आहे
           गाड्यांचे खटारे पळतायत. दूरवरच्या रेल्वे ट्रॅकपाशी खंड्याचा ठणठणपाळ पण सुरेखसूरात ऐकू येतोय. उन्हं वर चढतात. थोड्या वेळात सारं मध्यावर येईल. मग आज वेगळं काय वाटतं?
            ....आणि संकटाच्या दरीतून कुणी वरती यावा, कुंद नभातून सूर्य वा इंद्र्धनुष्यडोकवावा, मोर फर्रऽदिशी पिसारा फूलवून म्यॉऽ करावा, हवीहवीशी वाटणारी मुलगी अचानकसमोर यावी किंवा तोच तिच्या घरी दाखल व्हावा. तसं होताना जे वाटतं त्याचसाधर्म्याने उत्तर मिळालं. कदाचीत आज माझ्याच बघण्याची द्दृष्टी बदलली होती की काय?!

-रोहन

0 comments:

Post a Comment